“Ik begon als docent op een school voor vmbo in Zeeland en werd daarnaast docent maatschappijleer in Rotterdam. Dit vak kreeg veel verschillende namen en heette ook persoonlijke maatschappelijke vorming en later burgerschap.” Franssen is in de beginjaren ’90 vanuit het Plancius in Rotterdam, betrokken bij de fusie met het vormingsinstituut in Goes en de dependance in Tholen. “In het mbo was Oriëntatie & Schakelen een tussenjaar voor jongeren die nog niet aan een opleiding in het mbo konden beginnen, daar was ik coördinator van.” In 1994 fuseert het vormingsinstituut Goes met het Plancius in Rotterdam, in 1997 gaat het op in het Hoornbeeck College. Franssen gaat een aantal dagen per week in het Zeeuwse aan de slag, “Ik verzorgde in Goes lessen ethiek, godsdienst, Engels en Nederlands. Leuk om zo gevarieerd bezig te zijn.” Omdat er eind jaren negentig geen blijvend zicht is op een Hoornbeeck-locatie Goes, keert Franssen terug naar Rotterdam. “Ik wilde graag op één locatie werken.” Hij gaat aan de slag binnen de sector Zorg, als docent, mentor en stagebegeleider.
Hoornbeeck Helpt
Franssen ziet dat het Hoornbeeck College de afgelopen decennia een ontwikkeling heeft doorgemaakt. “We waren eerst een school met de blik naar binnen. Dat is veranderd, kijk maar naar Hoornbeeck Helpt. Onze studenten stappen hier de wijk in, hebben contact met mensen in de buurt. Ze zijn van betekenis voor bewoners in een kwetsbare positie. Bij terminale patiënten zijn ze soms de enige die er nog komt. Zulke bezoeken zijn heel waardevol.” Al voor de start van Hoornbeeck Helpt is Franssen bij een voorloper hiervan betrokken. Samen met een collega organiseert hij jaarlijks een feestelijke middag op school voor kinderen van de openbare basisschool De Kameleon in de wijk.
Wapenen
Zijn keuze voor identiteitsgebonden onderwijs is weloverwogen. “Ik wil een bijdrage leveren aan reformatorisch onderwijs, studenten uit de gezindte voorbereiden op hun plek in de maatschappij. Inhoud geven aan hun leven en ze voldoende wapenen. Ja, het is voor mij een roeping om daaraan bij te dragen. Er ligt een stuk overtuiging ten grondslag aan mijn werk.” Over zijn studenten is hij enthousiast en positief, ook al zijn ze nu wat vluchtiger en hebben ze sneller een mening. “Onze studenten zijn heel bedrijvig, gemotiveerd en hebben doorzettingsvermogen. Ze zijn plichtsgetrouw, punctueel en worden bij leerbedrijven hoog gewaardeerd. Dat was vroeger zo en nu nog steeds.”